Wanneer ik denk aan de zolder, denk ik altijd aan de zolder in mijn ouderlijk huis: oud en eigenlijk volkomen losstaand van de rest van het huis. U moet weten: ons huis dateerde van 1912 en was meer dan honderd jaar oud toen we het in de verkoop deden. De tand des tijds heeft het huis een monumentale uitstraling gegeven, maar daar hoorde dan wel een intensieve onderhoudsbeurt bij eens in de zoveel tijd. Die onderhouds- of renovatiebeurt kwam er ook voor elk deel van het huis, behalve voor de zolder. Wat moesten we nu immers met die zolder? Dat gedeelte van ons huis was nog best groot, bij elkaar toch wel zo’n 60 vierkante meter. Maar het was hopeloos verouderd, tochtig en dat gedeelte van het huis aanpakken zou niet meer haalbaar zijn.
Van niets, iets maken
Alle credits gaan dus naar de kopende partij. Een jong koppel dat dacht in kansen en met de zolder hele mooie plannen had. Toen het huis werd verkocht en wij, na een jaar (!) van renovaties en bouwtechnische nieuwe ideeën, bij ons ouderlijk huis werden uitgenodigd om te kijken, viel onze mond haast open van verbazing. De ruimte die de zolder biedt was grandioos benut voor het maken van 2 kamers en een doorgang naar de voorkant van het huis. Prachtig gedaan en alles volledig in dezelfde stijl. Nee, beneden kon ik nog wel zien dat ik in mijn oude huis liep. De indeling was hetzelfde gebleven en de oude vertrouwde houtkachel stond er nog altijd. Echter, boven was dat een compleet ander verhaal. In niks herkende ik nog de indeling en structuur van het huis waarin ik woonde, alles was verandert en ik moet zeggen: het huis is er echt op vooruit gegaan. Een belangrijk punt was het functioneel maken van de zolder. Dat wil zeggen: het nu actief bij de rest van het huis betrekken, zodat het nog 100 jaar mee kan.
